Door NNIP
In 2021 was het klimaat gunstig voor beleggingen in risicovolle activa, althans in de ontwikkelde markten. De meeste, zo niet alle indicatoren stonden op groen. Dankzij de snelle uitrol van de COVID-19-vaccins in de ontwikkelde markten konden de landen geleidelijk aan de mobiliteitsbeperkingen versoepelen en terugkeren naar een bijna normale situatie.
De economische data zijn fors verbeterd en de groeivooruitzichten werden opwaarts bijgesteld. Hierdoor hebben de bedrijfswinsten zich opnieuw hersteld en versterkten de balansen. De risicoappetijt werd nog versterkt door de gecombineerde positieve impuls van het monetaire en budgettaire beleid.
Risicoprofiel
In de aanloop naar de winter zullen de donkere wolken aan de horizon gevolgen hebben voor de beleggingskansen.
Risicopremie wereldwijde aandelen
Bron: Refinitiv Datastream, NN Investment Partners
Bovenstaande grafiek toont aan dat de aandelenrisicopremie dicht bij het langetermijngemiddelde en ver boven de gevarenzone ligt. Rekening houdend met de verwachte winstgroei betekent dit dat de aandelenmarkten het hoofd kunnen bieden aan een geleidelijke stijging van de rentevoeten.
Een rendement van Amerikaans schatkistpapier op tien jaar van 2,2% eind 2022 zal waarschijnlijk beheersbaar zijn voor de aandelenmarkten, op voorwaarde uiteraard dat het om een geleidelijke evolutie gaat en geen plotse piek.
In een basisscenario waarin de groei normaliseert, is de inflatie tijdelijk en blijven de beleidsmakers kalm. Aandelen kunnen dus overwogen blijven, ook al zijn bepaalde schokken niet uit te sluiten.
Eurozone en grondstoffen
Regionaal gaat de voorkeur uit naar aandelen uit de eurozone wegens hun hogere risicopremie op aandelen, de sterkere winstgroei en hun meer cyclische aard, waardoor ze minder kwetsbaar zijn voor stijgende obligatierendementen.
Tot slot zouden cyclische grondstoffen kunnen profiteren van een sterke economische groei en bevoorradingsmoeilijkheden. Ook de Europese koolstofrechtenmarkt verdient de nodige aandacht. De regeling voor de handel in emissierechten is de hoeksteen van het klimaatbeleid van de Europese Unie. De komende jaren zal de vraag naar die rechten groter zijn dan het aanbod, wat een opwaartse druk zal uitoefenen op de prijzen. Hogere prijzen zijn een sterke stimulans tot decarbonisatie, precies wat de Europese Unie beoogt.
