Waarom komen er niet genoeg nieuwe bedrijven naar de beurs?

Door Schroders

We nemen de aandelenmarkten als een gegeven. Zelden doen beleggers een stap terug om ze van een afstand te bekijken en zich af te vragen wat de bestaansreden van aandelenmarkten is. Publieke markten fungeren om bedrijven van kapitaal te voorzien voor de financiering van toekomstige groei. Zo was het, maar nu niet meer.

Eenvoudiger alternatieven voor financiering

Het aantal beursgenoteerde bedrijven daalt in de VS , het VK en West-Europa. De behoefte aan het maken van een beursgang neemt af en het aantal bedrijven dat van de beurs af gaat, neemt toe, voornamelijk door fusies en overnames. Toch is dit geen teken dat de ondernemingszin tanende is. Nieuwe bedrijven worden in grote aantallen opgericht, maar alleen kiezen ze vaker voor een andere manier van financiering. Goedkope kredieten en een betere toegang tot private equity eisen hun marktaandeel op. De bedrijven schrikken terug voor de kosten en hectiek van een publieke notering. De financiering kan goedkoper en eenvoudiger, zonder alle regels die bij een beursnotering horen. Het gevolg is dat de beurzen bevolkt worden door meer volwassen bedrijven. De beleggers dreigen daardoor de sterke groeifase van een relatief jong bedrijf te missen.

Opkomende markten zijn de uitzondering

Het bovenstaande geldt niet voor alle aandelenmarkten. Sommige aandelenmarkten zijn juist zeer succesvol. De opkomende markten hebben het veel beter gedaan dan ontwikkelde markten, dankzij het groeiende aantal beursnoteringen in opkomende markten in Azië en Europa. China staat bovenaan. Ook de aandelenmarkten in ontwikkelde Aziatische landen zijn gegroeid. Op deze markten lijken de baten nog steeds groter te zijn dan de kosten.

Meer aandelenemissies dan beursgangen

Ook al doen de aandelenmarkten niet meer op grote schaal datgene waarvoor zij in de eerste plaats in het leven waren geroepen, daarmee is niet gezegd dat zij geen andere belangrijke functies hebben. Zo bestaat er de mogelijkheid voor beursgenoteerde bedrijven om nieuw kapitaal op te halen. Sinds 2001 is het aantal aandelenemissies van beursgenoteerde bedrijven in de VS viermaal zo hoog als het aantal beursgangen. Hetzelfde patroon is ook elders zichtbaar, zelfs in China dat toch bekend staat om zijn grote hoeveelheid beursgangen.

Aandelenmarkt versus schuldenmarkt

De afnemende belangstelling voor een beursnotering heeft gevolgen. De vereisten voor een beursnotering verhogen de norm voor corporate governance. Ook zorgen de markten dankzij actieve beleggers voor een efficiënte kapitaalallocatie. Bedrijven in problemen worden op een transparante manier afgewaardeerd. Dit proces van creatieve destructie is essentieel voor een gezond functionerende economie. De schuldenmarkten daarentegen spelen een contrasterende rol. De verleiding is groot om de schuldvoorwaarden op te rekken om verliezen te verdoezelen.

Er is nog een reden waarom de verminderde aantrekkelijkheid van een beursnotering van belang is, namelijk de negatieve impact op spaarders. De publieke markten zijn een goedkope en toegankelijke manier voor spaarders om te profiteren van de groei van de bedrijvensector. Als kwaliteitsbedrijven geen beursnotering nastreven, bestaat het gevaar dat de kwaliteit van de aandelenmarkten afneemt en dus de rendementen op aandelen lager uitkomen in vergelijking met private equity markten. Daar zijn spaarders de dupe van.

Omarm publieke en private markt

De beleggers moeten hun scope verbreden en ook private equity omarmen. Een meer holistische benadering van publieke en private markten lijkt vandaag de dag meer aangewezen.

De volledige tekst leest u in What is the point of the equity market?, door Duncan Lamont, hoofd research bij Schroders.

Lees ook corner Investeringen