Door Keith Wade, chief eceonomist, Schroders
Donald Trump lijkt ook te breken met de traditie dat een president voor een sterke dollar staat. Volgens hem is de dollar te sterk en vormt deze een bedreiging voor de concurrentiepositie van de Amerikaanse bedrijven. De mogelijkheden voor de president om de koers van de munt te beïnvloeden zijn beperkt. De koers van de dollar wordt bepaald door een aantal factoren, maar er valt wel wat te zeggen voor een verzwakking van de dollar. De interventie van Trump komt misschien wel op het juiste moment.
Sterke dollar drukt op activiteit
Zonder twijfel is de dollar sterk. Internationaal opererende Amerikaanse bedrijven hebben daar last van. Als we kijken naar het tekort op de lopende rekening van de VS, dan lijkt er niets aan de hand. Het tekort staat op 1,5% van het BBP en is stabiel sinds 2014. Maar als we kijken naar de bijdrage van de handel aan de reële groei van de Amerikaanse economie, dan blijkt de netto export zich stabiel te houden tot 2014, waarna hij verslechtert en drukt op de groei van de economie.
Komt munt terug van snelle opmars?
De dollar is in waarde gestegen door de verkrapping van het monetaire beleid van de Fed, terwijl tegelijkertijd andere centrale banken in de wereld een ruim monetair beleid voeren. Relatieve rentetarieven zijn een belangrijke koersbepalende factor op de valutamarkten. Dit zou betekenen dat de renteverhogingen van de Fed steun verlenen aan de dollar zolang andere centrale banken on hold blijven. De relatie tussen de rente en de wisselkoers is niet zo voor de hand liggend. De waarde van een munt heeft de neiging om vooruit te lopen op renteschommelingen, omdat beleggers hun verwachte rendement aanpassen. Als de rente daalt, dan daalt de munt tot het punt dat er genoeg potentieel is voor een appreciatie om het evenwicht te herstellen. Hiermee wordt de basis voor overshooting gelegd. De munt loopt dan te ver vooruit op de rentewijziging, maar zal vervolgens stabiliseren of appreciëren als de rentewijziging plaatsvindt.
Een analyse van acht rentecycli wijst uit dat de dollar de neiging heeft iets te verzwakken of vlak te blijven nadat de Fed gestart is met renteverhogingen. Vandaag de dag is eenzelfde ontwikkeling waarneembaar. De dollar steeg scherp voordat de Fed aan zijn verkrappingscyclus begon, maar valt nu terug nadat hij zijn langetermijn waarde heeft overschreden. Wellicht krijgt Trump toch zijn zin en verzwakt de dollar eerder dan dat hij sterker wordt als er een overshooting plaatsvindt.
Opkomende markten hebben baat bij zwakke dollar, Europa en Japan niet
Een dollar die aan kracht inboet, neemt een deflatoire factor weg uit de Amerikaanse economie. Duurdere importgoederen dragen bij aan de inflatie. Gezien vanuit het perspectief van de Fed houdt dit een verruiming van de monetaire omstandigheden in die zij zal moeten meenemen bij het bepalen van het monetaire beleid. Aan de andere zijde zullen monetaire omstandigheden krapper worden, problematisch kunnen uitpakken voor de ECB en de BoJ. In Europa en Japan zijn de deflatoire zorgen nog altijd aanwezig. De beleggers moeten dan ook rekening houden met negatieve reacties in de euro en de yen.
Voor de opkomende markten zou een zwakkere dollar een verademing betekenen. De sterke dollar viel samen met een periode van achterblijvende prestaties van aandelen uit opkomende markten ten opzichte van de rest van de wereld. Het zou kunnen dat deze stemming omslaat als de dollar verzwakt.
De volledige tekst leest u in Has the dollar turned?, door Keith Wade, hoofdeconoom van Schroders.
Lees ook corner Investeringen
