Wat gebeurt er als de massa zich dommer gaat gedragen?

Beeld: Pexels

Beeld: Pexels

Door Fidelity

Tegenwoordig is de kapitaalallocatie steeds meer geïndustrialiseerd. De populariteit van trackerfondsen, ETF’s en meer recent smart bèta-strategieën is explosief toegenomen omdat goedkope toegang beschouwd wordt als gemakkelijke en minder riskante manier om het gemiddelde rendement te behalen van alle beleggingscategorieën (aandelen, obligaties enz.) of de doelgerichte allocaties (sectoren, factoren, bias, enz.).

Gezien de groeiende omvang van dit beleggingsuniversum (naar schatting wordt circa 20 biljoen USD, oftewel bijna een derde van de wereldwijde aandelenmarkt, nu passief beheerd), is het zaak om rekening te houden met de impact hiervan op het rendementspotentieel van de gehele markt en op actieve strategieën.

Hoeveel snoepjes zitten er in de pot? Gezamenlijke schattingen zijn beter

Laten we beginnen met de simpele vraag hoe afzonderlijke effecten (en daarmee de markten) in brede zin efficiënt zijn. Het beste voorbeeld is een ruimte vol mensen die het aantal snoepjes in een pot raden. Herhaalde experimenten hebben bewezen dat het gemiddelde van alle schattingen dichterbij de waarheid komt dan afzonderlijke schattingen. Dit staat bekend als ‘wijsheid van de massa’. Om de wijsheid van de massa effectief te laten zijn, moet de populatie betrokken zijn bij dezelfde activiteit (raden van het aantal snoepjes) en heterogeen zijn (optimisten, pessimisten, mensen die zich meer of minder bij de zaak betrokken voelen).

Grafiek : Opmerkelijke groei van passief beleggen in de afgelopen 15 jaar

par-defaut-2016-09-27-a-09-07-15

Vaak is consensus niet voldoende

De verleiding is groot om gewoon mee te gaan met het gemiddelde. Als je eenmaal beseft dat de massa slimmer is dan jij, dan ga je daarin mee. Het probleem ontstaat wanneer te veel mensen niet langer het aantal snoepjes proberen te raden en zich voor hun antwoord aansluiten bij het gemiddelde. Omdat ze onderdeel van het systeem zijn, wordt de diversiteit aangetast en wordt de massa (of ze dit nu zien of niet) steeds dommer. Zoals strateeg en auteur Michael Mauboussin opmerkt: “Unchecked devotion to the wisdom of crowds is also folly” (Think Twice – 2009). Het hele concept van passief beheer werkt alleen als de overgrote meerderheid van de spelers op de markt oprecht probeert de koers en de waarde van een bedrijf tegen elkaar af te wegen.

Naar mijn mening is de diversiteit aangetast en is de markt minder efficiënt nu een derde van de marktdeelnemers zich gedraagt als volger (smart bèta-volgers trachten simpelweg het beter te doen dan andere passieve fondsen door strategieën te imiteren die in het verleden werkten, en niet de cap-gewogen index). Voor actieve beheerders betekent dit dat er waarschijnlijk meer kansen komen om arbitrage te identificeren, maar dat het veel langer kan duren en lastiger kan zijn voordat de markt weer efficiënt is. Rendementen op actieve beleggingen zullen op termijn waarschijnlijk dus beter zijn, maar voor zowel beleggers als cliënten is het een uitdaging om de koers vast te houden.

Wat betekent de groei van passieve strategieën voor de wereldwijde markten? Een korte blik op de geschiedenis van de markten leert ons dat wanneer een activaklasse, strategie, beleggingsstijl of sector sterk in populariteit stijgt en andere methoden wegdrukt, het resultaat na een onmerkbare piek in de vraag vaak teleurstelt, in sommige gevallen zelfs significant. Als we kijken naar de tekortkomingen van geïndustrialiseerde kapitaalallocatie, kunnen we concluderen dat een marktomgeving met frequente kantelpunten op mondiaal niveau en waarbij het verleden een slechte leidraad voor de toekomst is, bijzonder moeilijk zal blijken. We hebben deze episodes al vele malen beleefd: een markt die een consolidatiefase doormaakt, maar waar in het leiderschap op de lange termijn een grote verandering plaatsvindt. De smart bèta-strategie staat bij een dergelijk scenario voor de grootste uitdaging, maar de problemen die het volgen van de markt oplevert, zouden ervoor kunnen zorgen dat rendementen op simpele passieve beheerstrategieën achterblijven bij de benchmark.

Hoewel dit slechts één interpretatie is van het effect van de toename van passieve strategieën, geldt het oude gezegde ‘alleen de zon gaat voor niets op’. De volgende keer dat u een grafiek van de groeiverwachtingen van markttoegangsstrategieën ziet, moet u goed bedenken wat dit betekent voor de efficiëntie van de markt, en daarmee de mogelijke kosten. En net als altijd bij beleggen is het recente verleden wellicht geen goede leidraad voor de toekomst.

Lees ook corner aandelen

Dit bericht is geplaatst in Aandelen, Actualiteit met de tags , , , , , . Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *