Bank Degroof
Mouvement Mondial des Mères (ook wel MMM of Make Mothers Matter) is een niet-religieuze en niet-politieke beweging die na de tweede wereldoorlog het licht zag in Frankrijk. Tijdens de oorlog bleven de moeders alleen achter in de steden of op het plattenland met hun kinderen. Tijdens dat gewapende conflict dienden ze een indrukwekkend aantal maatschappelijke verantwoordelijkheden op zich te nemen. Die vrouwen ontwikkelden een unieke visie op de wereld, waarbij ze verankerd bleven in een moeilijk heden en zich tegelijk richtten op de toekomst van hun kinderen.
De beweging MMM zag in 1947 het licht op de grondvesten van de Franse Arbeidersbeweging van Moeders voor Vrede. MMM kreeg de goedkeuring van de UNO en verwierf er de status van algemeen adviserend expert. Het initiatief sloot zich vlug aan bij een actie met wereldwijde roeping.
“Door de feministische stroming van de jaren 70 heeft de beweging enigszins aan dynamiek ingeboet. Vandaag is ze opnieuw actiever geworden omdat ze de noodzaak beseft van een evenwicht tussen beroep en moederschap”, stelt Anne-Claire de Liedekerke, voorzitter van de Europese delegatie van MMM. Die vereniging is geen initiatief van huisvrouwen die bepaalde rechten wensen te verdedigen. Ze gaat veel verder dan dat en geniet wereldwijd een sterke geloofwaardigheid. De beweging heeft een vertegenwoordigster bij de UNO (New York) in de persoon van de internationale voorzitster Florence von Erb. Een vrouw vertegenwoordigt de beweging bij de UNO in Genève, een andere bij de conferentie van ngo’s in Wenen. De beweging is ook vertegenwoordigd bij de UNESCO en de Europese Unie.
De opdracht en de inzet van de beweging betreffen heel de planeet en zijn belangrijk voor de toekomst van onze samenleving. “We moeten de stem van de moeders horen en ook laten horen. Om te horen is het, volgens ons, noodzakelijk om concreet te handelen en te luisteren naar de behoeften van de moeders. Daarbij bundelen we de acties van verenigingen met een vergelijkbare missie. Om de noden te laten horen, ontwikkelen wij acties op het terrein. Wij richten ateliers in die de moeders laten beseffen dat zij een gunstige invloed uitoefenen op de maatschappij en dat zij als moeder expert zijn in tal van domeinen. Zij zijn het die de toekomstige generaties vormen”, voegt Anne-Claire de Liedekerke eraan toe.
In het Europees Parlement zijn de vertegenwoordigsters van de beweging actief en erkend als expert in de commissies ‘vrouwen’ en ‘werkgelegenheid’. MMM heeft in dat verband een studie gemaakt in 2010, die in 2011 gepubliceerd werd, over een staal van bijna 12.000 moeders in heel Europa. “Het eerste punt dat uit dat onderzoek naar voren komt, is dat het moederschap alles wijzigt. Daardoor verandert het leven onherroepelijk. Uit die enquête blijkt ook dat moeders graag hun werktempo aan de levenscycli zouden kunnen aanpassen. Drie prioriteiten blijken uit deze enquête: tijd, keuzes en erkenning. De regeringen zouden een beleid moeten kunnen ontwikkelen dat moeders toelaat om volgens hun keuze te leven. Voltijds werken als ze dat wensen, stoppen met werken of deeltijds werken als de kinderen kleiner zijn en opnieuw voltijds kunnen werken als de kinderen groter zijn”, merkt Anne-Claire de Liedekerke op.
Wat valt er op in die studie?
- De meeste moeders verkiezen deeltijds werk te combineren met de zorg voor hun gezin.
- De gewenste tijdsverdeling tussen beroep en gezin hangt af van de leeftijd van de kinderen.
- De moeders maken zich vooral zorgen over het gebrek aan tijd om met de familie door te brengen.
Ten gevolge van die studie heeft MMM verschillende eisen overgemaakt aan de politieke mandatarissen. Wat het evenwicht tussen werk en gezin betreft, wordt gevraagd om rekening te houden met de specifieke behoeften van de moeders bij het organiseren van hun arbeidstijd. De behoeften veranderen immers naargelang van de levenscyclus. Het is dus belangrijk om de moeders een zekere flexibiliteit te geven om hun professionele leven volgens hun levensfase te organiseren. Er moeten ook middelen worden gevonden om het onbetaalde werk aan de haard te laten erkennen. Dat onbetaalde werk wordt niet opgenomen bij de berekening van het bruto binnenlands product of bij de berekening van het pensioen. De vrouwen, en meer bepaald de moeders al dan niet met beroepsactiviteit, vragen om erkenning van alle aspecten van hun leven. Het zou raadzaam zijn om hen niet enkel te waarderen voor hun ‘commerciële waarde’ op de arbeidsmarkt. Door de opvoeding van hun kinderen dragen de moeders bij tot de ontwikkeling van de maatschappij, maar die taak wordt niet naar waarde geschat. MMM zet zich met alle vrijwilligers in om de geesten te bewegen.
